Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

To initiate

  • 1 initiō

        initiō āvī, ātus, āre    [initium], to begin, initiate, consecrate, admit: Ubi initiabunt (puerum), T.: initiari eo ritu Cereri: initiari Bacchis, L.—Fig.: quae (sica) abs te initiata sacris.
    * * *
    initiare, initiavi, initiatus V
    initiate (into); admit (to) with introductory rites

    Latin-English dictionary > initiō

  • 2 coepio

    I
    coepere, -, - V
    begin, commence, initiate; (rare early form, usu. shows only PERFDEF)
    II
    coepere, coepi, coeptus V
    begin, commence, initiate; set foot on; (usu. PERF PASS w/PASS INF; PRES early)

    Latin-English dictionary > coepio

  • 3 imbuo

    imbŭo ( inb-), ŭi, ūtum, 3, v. a. [in- and root biv-; cf. bibo, and Gr. pinô], to wet, moisten, dip, tinge, touch, etc. (class.; cf.: inficio, infusco).
    I.
    Lit.:

    liquoribus lanam,

    Col. 9, 14, 15: tapetes, quos concha purpura imbuens venenavit, Cn. Matius ap. Gell. 20, 9, 3:

    cados amurca,

    Plin. 15, 8, 8, § 33:

    guttura lacte,

    Ov. Ib. 131:

    imbuti sanguine gladii legionum vel madefacti potius,

    wet, or rather dripping with blood, Cic. Phil. 14, 3, 6:

    sanguis novus imbuit arma,

    Verg. A. 7, 554:

    sanguine manus,

    Vell. 2, 20, 1:

    vestis imbuta sanguine,

    Ov. M. 9, 153:

    munus tabo imbutum,

    Hor. Epod. 5, 65:

    tela imbuta veneno,

    Ov. Tr. 4, 1, 77:

    oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit,

    Hor. C. 1, 13, 16:

    odore imbuta Testa,

    id. Ep. 1, 2, 69.—With Gr. acc.:

    alium quae sunt inbuta colorem,

    Lucr. 2, 734 Munro.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to fill, tinge, stain, taint, infect, imbue, imbrue with any thing (esp. freq. in part. perf.): morte manus, Att. ap. Non. 521, 8; cf.:

    gladium scelere,

    Cic. Phil. 5, 7, 20:

    talibus promissis aures militum,

    Curt. 4, 10, 17:

    militum sanguine manus,

    id. 3, 8, 5.—
    (β).
    In part. perf.:

    aliqua humanitate imbuti,

    Varr. R. R. 1, 17, 4; cf.:

    religione imbuti,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    imbutus admiratione,

    Liv. 21, 39, 7:

    legiones favore Othonis,

    Tac. H. 2, 85:

    miles longo Caesarum sacramento,

    id. ib. 1, 5:

    imbuti et infecti Romanis delenimentis,

    Liv. 40, 11, 3:

    imbutus alicujus consiliis,

    id. 42, 26, 8:

    hac ille crudelitate imbutus,

    Cic. Phil. 3, 3, 4:

    superstitione,

    id. Fin. 1, 18, 60:

    sociale bellum macula sceleris imbutum,

    id. Font. 14, 31:

    colonorum caede imbutis armis,

    Liv. 4, 31, 7:

    imbutae caede manus,

    Ov. A. A. 2, 714:

    imbutae praeda manus,

    Tac. A. 1, 36.—
    B.
    In partic.
    1.
    To inspire or impress early, to accustom, inure, initiate, instruct, imbue:

    his ego de artibus gratiam facio, ne colas, ne inbuas eis tuom ingenium,

    Plaut. Trin. 2, 2, 17:

    quibus ille studiis ab ineunte aetate se imbuerat,

    Cic. Deiot. 10, 28; cf.:

    animum tenerum opinionibus,

    id. Att. 14, 13, B, 4:

    variis erroribus,

    id. Tusc. 3, 1, 2:

    adulescentuli castrensibus stipendiis imbuebantur,

    Plin. Ep. 8, 14, 5:

    liberaliter educatos servilibus vitiis imbuisse,

    Liv. 26, 2, 11:

    nemo est tam immanis, cujus mentem non imbuerit deorum opinio,

    Cic. Tusc. 1, 13, 30; cf.:

    ea pietate omnium pectora imbuerat, ut, etc.,

    Liv. 1, 21, 1:

    inter novitatem successoris, quae noscendis prius quam agendis rebus inbuenda sit,

    id. 41, 15, 8:

    imbuendis sociis ad officia legum,

    Tac. A. 12, 32:

    nec quicquam prius imbuuntur quam contemnere deos,

    id. H. 5, 5:

    qui honestis sermonibus aures imperatoris imbuant,

    id. ib. 4, 7; id. Or. 29; 31:

    optume cum domito juvencus imbuitur,

    is trained to labor, Plin. 8, 45, 70, § 180.—
    2.
    To do any thing for the first time, explore, essay, set the example ( poet.):

    illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten,

    was the first to navigate, Cat. 64, 11:

    terras vomere,

    to plough first, Ov. Tr. 3, 11, 52; Val. Fl. 1, 69:

    phialam nectare,

    to fill first, Mart. 8, 51, 17: bellum sanguine, to initiate, i. e. to begin, Verg. A. 7, 542; cf. ib. 554:

    juvenem primo Hymenaeo (conjux),

    Sil. 3, 65:

    imbuis exemplum primae tu, Romule, palmae,

    begin, set the example, Prop. 4 (5), 10, 5:

    opus,

    Ov. A. A. 1, 654.—
    3.
    Esp. in part. perf., somewhat instructed, imbued, initiated, trained:

    nos ita a majoribus instituti atque imbuti sumus, ut. etc.,

    Cic. Phil. 10, 10, 20; cf.:

    et doctrina liberaliter institutus et aliquo jam imbutus usu,

    id. de Or. 2, 39, 162:

    parentum praeceptis imbuti,

    id. Off. 1, 32, 118: imbutus rudimentis militiae, Vell. 2, 129, 2; cf.:

    imbutum jam a juventa certaminibus plebeiis,

    Liv. 5, 2, 13:

    cognitiones verborum, quibus imbuti sumus,

    Cic. Fin. 2, 5, 16:

    dialecticis imbutus,

    id. Tusc. 1, 7, 14; cf.:

    litteris saltem leviter imbutus,

    Quint. 1, 2, 16:

    quasi non perfectum litteris sed imbutum,

    Suet. Gramm. 4:

    (verna) Litterulis Graecis imbutus,

    Hor. Ep. 2, 2, 7:

    ad quam (legem) non docti, sed facti, non instituti, sed imbuti sumus,

    Cic. Mil. 4, 10;

    so opp. instructus: elementis studiorum etsi non instructus, at certe imbutus,

    Tac. Or. 19.— Poet.:

    aurea pavonum ridenti imbuta lepore saecla,

    endued, Lucr. 2, 502 Munro (dub.; v. Lachm. Lucr. 2, p. 102).

    Lewis & Short latin dictionary > imbuo

  • 4 inbuo

    imbŭo ( inb-), ŭi, ūtum, 3, v. a. [in- and root biv-; cf. bibo, and Gr. pinô], to wet, moisten, dip, tinge, touch, etc. (class.; cf.: inficio, infusco).
    I.
    Lit.:

    liquoribus lanam,

    Col. 9, 14, 15: tapetes, quos concha purpura imbuens venenavit, Cn. Matius ap. Gell. 20, 9, 3:

    cados amurca,

    Plin. 15, 8, 8, § 33:

    guttura lacte,

    Ov. Ib. 131:

    imbuti sanguine gladii legionum vel madefacti potius,

    wet, or rather dripping with blood, Cic. Phil. 14, 3, 6:

    sanguis novus imbuit arma,

    Verg. A. 7, 554:

    sanguine manus,

    Vell. 2, 20, 1:

    vestis imbuta sanguine,

    Ov. M. 9, 153:

    munus tabo imbutum,

    Hor. Epod. 5, 65:

    tela imbuta veneno,

    Ov. Tr. 4, 1, 77:

    oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit,

    Hor. C. 1, 13, 16:

    odore imbuta Testa,

    id. Ep. 1, 2, 69.—With Gr. acc.:

    alium quae sunt inbuta colorem,

    Lucr. 2, 734 Munro.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to fill, tinge, stain, taint, infect, imbue, imbrue with any thing (esp. freq. in part. perf.): morte manus, Att. ap. Non. 521, 8; cf.:

    gladium scelere,

    Cic. Phil. 5, 7, 20:

    talibus promissis aures militum,

    Curt. 4, 10, 17:

    militum sanguine manus,

    id. 3, 8, 5.—
    (β).
    In part. perf.:

    aliqua humanitate imbuti,

    Varr. R. R. 1, 17, 4; cf.:

    religione imbuti,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    imbutus admiratione,

    Liv. 21, 39, 7:

    legiones favore Othonis,

    Tac. H. 2, 85:

    miles longo Caesarum sacramento,

    id. ib. 1, 5:

    imbuti et infecti Romanis delenimentis,

    Liv. 40, 11, 3:

    imbutus alicujus consiliis,

    id. 42, 26, 8:

    hac ille crudelitate imbutus,

    Cic. Phil. 3, 3, 4:

    superstitione,

    id. Fin. 1, 18, 60:

    sociale bellum macula sceleris imbutum,

    id. Font. 14, 31:

    colonorum caede imbutis armis,

    Liv. 4, 31, 7:

    imbutae caede manus,

    Ov. A. A. 2, 714:

    imbutae praeda manus,

    Tac. A. 1, 36.—
    B.
    In partic.
    1.
    To inspire or impress early, to accustom, inure, initiate, instruct, imbue:

    his ego de artibus gratiam facio, ne colas, ne inbuas eis tuom ingenium,

    Plaut. Trin. 2, 2, 17:

    quibus ille studiis ab ineunte aetate se imbuerat,

    Cic. Deiot. 10, 28; cf.:

    animum tenerum opinionibus,

    id. Att. 14, 13, B, 4:

    variis erroribus,

    id. Tusc. 3, 1, 2:

    adulescentuli castrensibus stipendiis imbuebantur,

    Plin. Ep. 8, 14, 5:

    liberaliter educatos servilibus vitiis imbuisse,

    Liv. 26, 2, 11:

    nemo est tam immanis, cujus mentem non imbuerit deorum opinio,

    Cic. Tusc. 1, 13, 30; cf.:

    ea pietate omnium pectora imbuerat, ut, etc.,

    Liv. 1, 21, 1:

    inter novitatem successoris, quae noscendis prius quam agendis rebus inbuenda sit,

    id. 41, 15, 8:

    imbuendis sociis ad officia legum,

    Tac. A. 12, 32:

    nec quicquam prius imbuuntur quam contemnere deos,

    id. H. 5, 5:

    qui honestis sermonibus aures imperatoris imbuant,

    id. ib. 4, 7; id. Or. 29; 31:

    optume cum domito juvencus imbuitur,

    is trained to labor, Plin. 8, 45, 70, § 180.—
    2.
    To do any thing for the first time, explore, essay, set the example ( poet.):

    illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten,

    was the first to navigate, Cat. 64, 11:

    terras vomere,

    to plough first, Ov. Tr. 3, 11, 52; Val. Fl. 1, 69:

    phialam nectare,

    to fill first, Mart. 8, 51, 17: bellum sanguine, to initiate, i. e. to begin, Verg. A. 7, 542; cf. ib. 554:

    juvenem primo Hymenaeo (conjux),

    Sil. 3, 65:

    imbuis exemplum primae tu, Romule, palmae,

    begin, set the example, Prop. 4 (5), 10, 5:

    opus,

    Ov. A. A. 1, 654.—
    3.
    Esp. in part. perf., somewhat instructed, imbued, initiated, trained:

    nos ita a majoribus instituti atque imbuti sumus, ut. etc.,

    Cic. Phil. 10, 10, 20; cf.:

    et doctrina liberaliter institutus et aliquo jam imbutus usu,

    id. de Or. 2, 39, 162:

    parentum praeceptis imbuti,

    id. Off. 1, 32, 118: imbutus rudimentis militiae, Vell. 2, 129, 2; cf.:

    imbutum jam a juventa certaminibus plebeiis,

    Liv. 5, 2, 13:

    cognitiones verborum, quibus imbuti sumus,

    Cic. Fin. 2, 5, 16:

    dialecticis imbutus,

    id. Tusc. 1, 7, 14; cf.:

    litteris saltem leviter imbutus,

    Quint. 1, 2, 16:

    quasi non perfectum litteris sed imbutum,

    Suet. Gramm. 4:

    (verna) Litterulis Graecis imbutus,

    Hor. Ep. 2, 2, 7:

    ad quam (legem) non docti, sed facti, non instituti, sed imbuti sumus,

    Cic. Mil. 4, 10;

    so opp. instructus: elementis studiorum etsi non instructus, at certe imbutus,

    Tac. Or. 19.— Poet.:

    aurea pavonum ridenti imbuta lepore saecla,

    endued, Lucr. 2, 502 Munro (dub.; v. Lachm. Lucr. 2, p. 102).

    Lewis & Short latin dictionary > inbuo

  • 5 initio

    ĭnĭtĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [initium].
    I.
    To begin, originate (only late Lat.): ver tunc initiatur, Firm. 2, 12: brassicam seremus vel irriguo loco, vel pluviā initiante madefacto, when the rainy season begins (which begins again after the dog-days), Pall. 7, 4:

    ex his initiata sunt cetera,

    Tert. adv. Val. 15:

    initiatum jurgium,

    Cod. Just. 3, 6, 3 al. —
    II.
    To initiate, consecrate, or admit to secret religious rites.
    A.
    Of the sacred mysteries of Ceres:

    initienturque eo ritu Cereri, quo Romae initiantur,

    Cic. Leg. 2, 15, 37; cf. id. ib. 2, 9, 21; Liv. 31, 14, 7; Just. 11, 7.—Of other mysteries:

    initiari Bacchis,

    Liv. 39, 14, 8; 39, 9, 4:

    magicis cernis aliquem,

    Plin. 30, 2, 6, § 17; Varr. ap. Non. 108, 21.—
    B.
    In gen., to initiate into, consecrate to any thing (rare):

    neque enim est sanctius sacris iisdem quam studiis initiari,

    Quint. 1, 2, 20:

    litteris,

    Plin. Ep. 5, 15, 8; Symm. Ep. 4, 20.—
    C.
    To baptize (eccl. Lat.), Tert. Monog. 8, de Joh. Bapt.

    Lewis & Short latin dictionary > initio

  • 6 audiēns

        audiēns ntis, adj.    [P. of audio].—As subst, a hearer, listener: animis audientium: cum adsensu audientium agere, L.
    * * *
    I
    catechumen (eccl.), convert under instruction before baptism; new initiate
    II
    auditor, one who hears; hearer of, obedient to (your command); public penitent

    Latin-English dictionary > audiēns

  • 7 dicō

        dicō āvī, ātus, āre    [* dicus; DIC-], to dedicate, consecrate, devote: donum (Iovi) dicatum: ara condita atque dicata, L.: tibi aram dicatum iri, L.: templum Iovis, O., L.: templa sibi (patri), V.: vehiculum, Ta.— To give up, set apart, appropriate, attach: hanc operam tibi, T.: diem tibi: se Crasso, se Remis in clientelam, Cs.: se alii civitati, to become a free denizen: in aliam se civitatem.— To initiate, inaugurate: illā acie nova signa, Ta.
    * * *
    I
    dicare, dicavi, dicatus V
    dedicate, consecrate, set apart; devote; offer
    II
    dicere, additional forms V
    say, talk; tell, call; name, designate; assert; set, appoint; plead; order
    III
    dicere, dixi, dictus V
    say, talk; tell, call; name, designate; assert; set, appoint; plead; order

    Latin-English dictionary > dicō

  • 8 imbuō (inb-)

        imbuō (inb-) uī, ūtus, ere    [see PO-], to wet, moisten, soak, steep, saturate: palmulas in aequore, Ct.: imbuti sanguine gladii: sanguis imbuit arma, V.: imbuta sanguine vestis, O.: munus tabo imbutum, H.: oscula, quae Venus Quintā parte sui nectaris imbuit, H.: aram imbuet agnus, V.— Fig., to fill, steep, stain, taint, infect, imbue, imbrue: gladium scelere.—P. perf. with abl, tainted, touched, affected, tinged: nullo scelere imbutus: religione: Romanis delenimentis, L.: hac ille crudelitate.—To instruct superficially, color, tinge, inure, initiate, imbue: studiis se: dialecticis ne imbutus quidem: servilibus vitiis, L.: nos ita a maioribus imbuti sumus, ut, etc.: parentum praeceptis imbuti: (verna) Litterulis Graecis imbutus, H.: socios ad officia, Ta.: Imbuis exemplum palmae, i. e. you are the first to win, Pr.: opus tuum, begin, O.: Illa (navis) rudem cursu prima imbuit Amphitriten, i. e. first traversed the sea, Ct.

    Latin-English dictionary > imbuō (inb-)

  • 9 Baca

    1.
    Baccha (old orthog. Baca; v. S. C. Bacch.; Bacca, Plaut. Aul. 3, 1, 4 Wagn.; Bacche, Ov. Tr. 4, 1, 41), ae, f., = Bakchê; cf. also Mainas or Thuïas, a Bacchanet, a female attendant of Bacchus, who, in company with Silenus and the Satyrs, celebrated the festival of that deity with a raving madness carried even to insensibility, with an ivy crown upon her head, a fawn-skin upon her left shoulder, a staff wound with ivy in her hand, and with hair loose and flying wildly about, Plaut. Am. 2, 2, 71; id. Aul. 3, 1, 3; id. Cas. 5, 4, 9; id. Bacch. 3, 1, 4; 1, 1, 19; Varr. L. L. 7, § 87 Müll.; Ov. M. 4, 25; 6, 587 sq.; 9, 642; 11, 89; id. Tr. l. l.; id. H. 10, 48; id. F. 6, 507; Prop. 3 (4), 22, 33; Luc. 5, 74 (Matres Edonides, Ov. M. 11, 69;

    v. Bacchus).—Represented in paintings: Bacchas istas cum Musis Metelli comparas,

    Cic. Fam. 7, 23, 2:

    Bacchis initiare aliquem,

    to initiate into the festivals of Bacchus, Liv. 39, 9, 4 Weissenb. ad loc.; 39, 10, 2;

    39, 14, 8.—In a pun with Bacchis (q. v. II.): quia Bacchis, Bacchas metuo et Bacchanal tuom,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 19; cf. id. ib. 3, 1, 4; v. Bacchis. —Hence,
    II.
    Deriv.: Bacchēus, a, um, adj., = Bakcheios, relating to the Bacchœ or Bacchantes, Bacchantian:

    vox,

    Col. 10, 223:

    sanguis,

    spilt by them, Stat. Th. 1, 328:

    bella,

    id. ib. 12, 791.
    2.
    Baccha, ae, f., a kind of Spanish wine, Varr. L. L. 7, § 87 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > Baca

  • 10 Bacca

    1.
    Baccha (old orthog. Baca; v. S. C. Bacch.; Bacca, Plaut. Aul. 3, 1, 4 Wagn.; Bacche, Ov. Tr. 4, 1, 41), ae, f., = Bakchê; cf. also Mainas or Thuïas, a Bacchanet, a female attendant of Bacchus, who, in company with Silenus and the Satyrs, celebrated the festival of that deity with a raving madness carried even to insensibility, with an ivy crown upon her head, a fawn-skin upon her left shoulder, a staff wound with ivy in her hand, and with hair loose and flying wildly about, Plaut. Am. 2, 2, 71; id. Aul. 3, 1, 3; id. Cas. 5, 4, 9; id. Bacch. 3, 1, 4; 1, 1, 19; Varr. L. L. 7, § 87 Müll.; Ov. M. 4, 25; 6, 587 sq.; 9, 642; 11, 89; id. Tr. l. l.; id. H. 10, 48; id. F. 6, 507; Prop. 3 (4), 22, 33; Luc. 5, 74 (Matres Edonides, Ov. M. 11, 69;

    v. Bacchus).—Represented in paintings: Bacchas istas cum Musis Metelli comparas,

    Cic. Fam. 7, 23, 2:

    Bacchis initiare aliquem,

    to initiate into the festivals of Bacchus, Liv. 39, 9, 4 Weissenb. ad loc.; 39, 10, 2;

    39, 14, 8.—In a pun with Bacchis (q. v. II.): quia Bacchis, Bacchas metuo et Bacchanal tuom,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 19; cf. id. ib. 3, 1, 4; v. Bacchis. —Hence,
    II.
    Deriv.: Bacchēus, a, um, adj., = Bakcheios, relating to the Bacchœ or Bacchantes, Bacchantian:

    vox,

    Col. 10, 223:

    sanguis,

    spilt by them, Stat. Th. 1, 328:

    bella,

    id. ib. 12, 791.
    2.
    Baccha, ae, f., a kind of Spanish wine, Varr. L. L. 7, § 87 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > Bacca

  • 11 Baccha

    1.
    Baccha (old orthog. Baca; v. S. C. Bacch.; Bacca, Plaut. Aul. 3, 1, 4 Wagn.; Bacche, Ov. Tr. 4, 1, 41), ae, f., = Bakchê; cf. also Mainas or Thuïas, a Bacchanet, a female attendant of Bacchus, who, in company with Silenus and the Satyrs, celebrated the festival of that deity with a raving madness carried even to insensibility, with an ivy crown upon her head, a fawn-skin upon her left shoulder, a staff wound with ivy in her hand, and with hair loose and flying wildly about, Plaut. Am. 2, 2, 71; id. Aul. 3, 1, 3; id. Cas. 5, 4, 9; id. Bacch. 3, 1, 4; 1, 1, 19; Varr. L. L. 7, § 87 Müll.; Ov. M. 4, 25; 6, 587 sq.; 9, 642; 11, 89; id. Tr. l. l.; id. H. 10, 48; id. F. 6, 507; Prop. 3 (4), 22, 33; Luc. 5, 74 (Matres Edonides, Ov. M. 11, 69;

    v. Bacchus).—Represented in paintings: Bacchas istas cum Musis Metelli comparas,

    Cic. Fam. 7, 23, 2:

    Bacchis initiare aliquem,

    to initiate into the festivals of Bacchus, Liv. 39, 9, 4 Weissenb. ad loc.; 39, 10, 2;

    39, 14, 8.—In a pun with Bacchis (q. v. II.): quia Bacchis, Bacchas metuo et Bacchanal tuom,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 19; cf. id. ib. 3, 1, 4; v. Bacchis. —Hence,
    II.
    Deriv.: Bacchēus, a, um, adj., = Bakcheios, relating to the Bacchœ or Bacchantes, Bacchantian:

    vox,

    Col. 10, 223:

    sanguis,

    spilt by them, Stat. Th. 1, 328:

    bella,

    id. ib. 12, 791.
    2.
    Baccha, ae, f., a kind of Spanish wine, Varr. L. L. 7, § 87 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > Baccha

  • 12 Bacche

    1.
    Baccha (old orthog. Baca; v. S. C. Bacch.; Bacca, Plaut. Aul. 3, 1, 4 Wagn.; Bacche, Ov. Tr. 4, 1, 41), ae, f., = Bakchê; cf. also Mainas or Thuïas, a Bacchanet, a female attendant of Bacchus, who, in company with Silenus and the Satyrs, celebrated the festival of that deity with a raving madness carried even to insensibility, with an ivy crown upon her head, a fawn-skin upon her left shoulder, a staff wound with ivy in her hand, and with hair loose and flying wildly about, Plaut. Am. 2, 2, 71; id. Aul. 3, 1, 3; id. Cas. 5, 4, 9; id. Bacch. 3, 1, 4; 1, 1, 19; Varr. L. L. 7, § 87 Müll.; Ov. M. 4, 25; 6, 587 sq.; 9, 642; 11, 89; id. Tr. l. l.; id. H. 10, 48; id. F. 6, 507; Prop. 3 (4), 22, 33; Luc. 5, 74 (Matres Edonides, Ov. M. 11, 69;

    v. Bacchus).—Represented in paintings: Bacchas istas cum Musis Metelli comparas,

    Cic. Fam. 7, 23, 2:

    Bacchis initiare aliquem,

    to initiate into the festivals of Bacchus, Liv. 39, 9, 4 Weissenb. ad loc.; 39, 10, 2;

    39, 14, 8.—In a pun with Bacchis (q. v. II.): quia Bacchis, Bacchas metuo et Bacchanal tuom,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 19; cf. id. ib. 3, 1, 4; v. Bacchis. —Hence,
    II.
    Deriv.: Bacchēus, a, um, adj., = Bakcheios, relating to the Bacchœ or Bacchantes, Bacchantian:

    vox,

    Col. 10, 223:

    sanguis,

    spilt by them, Stat. Th. 1, 328:

    bella,

    id. ib. 12, 791.
    2.
    Baccha, ae, f., a kind of Spanish wine, Varr. L. L. 7, § 87 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > Bacche

  • 13 insinuo

    in-sĭnŭo, āvi, ātum, 1, v. a. and n.
    I.
    Act.
    A.
    Lit., to put, place, or thrust into the bosom (post-class.):

    sicine vacuus et otiosus insinuatis manibus ambulabis,

    with folded arms, App. M. 9, p. 219, 23:

    manum in sinum,

    Tert. Res. Carn. 28.—
    B.
    To bring in by windings or turnings, to insinuate into; to cause a person or thing to get to a place by windings or turnings; and, in gen., to cause to arrive at or get to a place.
    1.
    In gen.:

    ratem terris,

    to land, Avien. Arat. 312:

    suum aestum per saepta domorum,

    Lucr. 6, 860:

    Romani quacumque data intervalla essent, insinuabant ordines suos,

    pushed forward their files into the open spaces of the enemy, Liv. 44, 41.— Poet.:

    et (tibi) omni tempore tam faciles insinuentur opes,

    come to you, Prop. 3, 9 (4, 8), 28.—
    2.
    Esp., with se, to wind one ' s way into, to steal into; to insinuate or ingratiate one ' s self:

    se inter equitum turmas,

    Caes. B. G. 4, 33:

    quā te insinuaveris, retro via repetenda,

    Liv. 9, 2, 8:

    cum (Romanus) insinuasset se inter corpus armaque,

    id. 7, 10, 10:

    qua se inter valles flumen insinuat,

    winds along, id. 32, 31, 1:

    Tigris Persico mari se insinuat,

    Curt. 5, 3.—
    C. 1.
    In gen.:

    Augusto insinuatus est,

    Suet. Gramm. 21; id. Calig. 10; id. Oth. 2:

    hoc est quod penitus illos animo Caesaris insinuavit,

    Plin. Pan. 62; cf.:

    vitam moresque feris mentibus,

    Aur. Vict. de Orig. Gent. 3, 3.—
    2.
    Esp., reflex. with se, etc.
    (α).
    With ad or in and acc.:

    his nos rebus insinuabimus ad causam,

    will make our way to, get to, Auct. Her. 1, 6, 10:

    se in antiquam philosophiam,

    Cic. Tusc. 5, 12, 34:

    se ad aliquam,

    Plaut. Mil. 2, 1, 27:

    se in familiaritatem alicujus,

    Cic. Caecin. 5, 13:

    se in amicitiam cum aliquo,

    Plaut. Cist. 1, 1, 94; Cic. Verr. 2, 3, 68, § 157:

    se in forum,

    id. Phil. 5, 3, 8:

    se in familiarem usum,

    Liv. 40, 21, 11:

    se in eorum sermonem,

    Cic. Agr. 2, 5, 12.—
    (β).
    Absol.:

    callidus ille ne se insinuet, studiose cavendum est,

    Cic. Lael. 26, 99:

    eadem qua te insinuaveris via retro repetenda est,

    Liv. 9, 2, 8:

    celeriter dato loco cum se insinuasset, Auct. B. Alex. 52, 2: praefecto regis se,

    Just. 5, 2, 5:

    plebi se,

    Liv. 3, 15, 2.—
    3.
    To introduce to, initiate into:

    adest tibi dies, quo per istas meas manus piissimis sacrorum arcanis insinueris,

    App. M. 11, p. 268.—
    4.
    To make known, publish (post-class.):

    voluntatem suam heredibus,

    Dig. 32, 1, 11, § 2; Rutil. Nam. 1, 590.—
    II.
    Neutr., to wind or steal into, to make one ' s way or get into, to penetrate, enter, reach, arrive at; constr. with in and acc. or dat.: inde in amicitiam insinuavit cum matre et mecum simul. Blanditiis, etc., Plaut. Cist. 1, 1, 93:

    penitus insinuare in causam,

    to penetrate thoroughly into, to acquire a complete knowledge of, Cic. de Or. 2, 35, 149; cf.:

    ad causam,

    Auct. Her. 1, 6, 10:

    in ipsius consuetudinem insinuabo,

    Cic. Fam. 4, 13, 6:

    novus per pectora cunctis Insinuat pavor,

    Verg. A. 2, 229:

    Italiaeque urbes dextram insinuantis in undam,

    winding, reaching to, Manil. 4, 602: et blandiri suppliciter et subtiliter insinuare eis, a quibus, etc., i. e. to steal into favor with, etc., Cic. de Or. 1, 20, 90.

    Lewis & Short latin dictionary > insinuo

См. также в других словарях:

  • initiate — vb 1 *begin, commence, start, inaugurate Analogous words: *found, establish, organize, institute Antonyms: consummate Contrasted words: effect, fulfill, execute, accomplish, achieve, *perform: *enforce, implement …   New Dictionary of Synonyms

  • Initiate — In*i ti*ate, a. [L. initiatus, p. p.] [1913 Webster] 1. Unpracticed; untried; new. [Obs.] The initiate fear that wants hard use. Shak. [1913 Webster] 2. Begun; commenced; introduced to, or instructed in, the rudiments; newly admitted. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Initiate tenant by courtesy — Initiate In*i ti*ate, a. [L. initiatus, p. p.] [1913 Webster] 1. Unpracticed; untried; new. [Obs.] The initiate fear that wants hard use. Shak. [1913 Webster] 2. Begun; commenced; introduced to, or instructed in, the rudiments; newly admitted.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • initiate — [i nish′ē āt΄; ] for adj. & n. [ i nish′ē it, i nish′ēāt΄] or, occas. [ i nish′it] vt. initiated, initiating [< L initiatus, pp. of initiare, to enter upon, initiate < initium: see INITIAL] 1. to bring into practice or use; introduce by… …   English World dictionary

  • Initiate — In*i ti*ate, v. t. [imp. & p. p. {Initiated}; p. pr. & vb. n. {Initiating}.] [L. initiatus, p. p. of initiare to begin, fr. initium beginning. See {Initial}.] [1913 Webster] 1. To introduce by a first act; to make a beginning with; to set afoot;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • initiate — in the sense ‘to instruct (a person) in some piece of knowledge’, has the person as object and not the item of knowledge. You can initiate someone in or into something but you cannot initiate something in or into someone. The correct word for the …   Modern English usage

  • initiate — I verb admit, begin, break ground, bring into use, broach, commence, conceive, direct, discover, enlighten, enter upon, familiarize, found, give entrance to, imbuere, implant, inaugurate, inchoate, incipere, inculculate, indoctrinate, induct,… …   Law dictionary

  • initiate — UK US /ɪˈnɪʃieɪt/ verb [T] FORMAL ► to begin something: »The automaker initiated a programme to improve the recyclability of its automobiles at the end of their useful life. initiate proceedings/an action against sb/sth »The bank initiated legal… …   Financial and business terms

  • initiate — initiate; un·initiate; …   English syllables

  • initiate — [v1] start, introduce admit, begin, break the ice*, come out with, come up with, commence, dream up, enter, get ball rolling*, get feet wet*, get under way, inaugurate, induct, install, instate, institute, intro*, invest, kick off*, launch, make… …   New thesaurus

  • initiate — ► VERB 1) cause (a process or action) to begin. 2) admit with formal ceremony or ritual into a society or group. 3) (initiate into) introduce to (a new activity or skill). ► NOUN ▪ a person who has been initiated. DERIVATIVES initiat …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»